xdd

za dużo myśli w tej dziurze bez dna
za dużo uśmiechu w tym absurdalnym dramacie
już tylko wdech - wydech
wszystko już było
uderz jeszcze bardziej
by bardziej bolało, by mocniej się żyło
w tym milczącym świecie
w tym dziecku bez perspektywy dojrzałości
nie potrafię wytrzymać sam na sam z nic
światło z innego świata zmusza mnie uciekać do rzeczywistości
dotkni mych kości
policz mi żebra
zapal mi włosy
uduś wymiotami
rozgnieć siłą swego objęcia
zapomnij o mnie
zapomnij o sobie
już nigdy! nigdy! nigdy!
przyrzekam
nie będę, nie umiem, zapomnę
proszę, nie opowiadaj nikomu o tym co czuję
zmartwiłem ojca, jego własnym smutkiem
zapal ten namiot w którym mieszkam
niech spłonie wszystko
niech wyjdę na zewnątrz do zimnej odchłani chmur
aż po horyzonty nieskończoności
niech wreszcie się wyplączę z szponów świadomości
"chcę umrzeć"
chcę być w niebie

chcę zapomnieć o twych słowach nadzieji

tej kurwy